De ziekte van Parkinson
De ziekte van Parkinson wordt veroorzaakt door een tekort aan dopamine.
- Geen wachtlijst
- Behandeling volledig vergoed
- Zeer ervaren Artsen
De ziekte van Parkinson
Bij de ziekte van Parkinson gaat het bewegen moeizamer dan normaal. De spieren worden stijver en trager. Soms is er ook sprake van trillen. Dit kan leiden tot verslechtering van spraak, handvaardigheid en lopen. Over het algemeen begint de ziekte aan ofwel de rechter- ofwel de linkerzijde van het lichaam. De ziekte van Parkinson is echter niet alleen een bewegingsstoornis. Veel mensen met deze aandoening hebben ook één of meer andersoortige klachten. Voorbeelden hiervan zijn problemen met “multi-tasken” (meerdere dingen tegelijk doen), gevoelens van stress, verandering van het slaappatroon en obstipatie (verstopping).
Veel nuttige informatie over de ziekte van Parkinson is te vinden op de website van de Parkinson Vereniging: www.parkinson-vereniging.nl.
Behandeling
De behandeling van de ziekte van Parkinson
De ziekte van Parkinson wordt veroorzaakt door een stoornis in de hersenen die niet te genezen is. Desalniettemin zijn er veel goede behandelingen die de kwaliteit van leven in belangrijke mate verbeteren.
De bewegingsstoornis wordt veroorzaakt door een tekort aan dopamine in de hersenen. Dopamine is een signaalstof. Dit is een stof die de ene zenuwcel aan de andere zenuwcel afgeeft om een signaal door te geven. Er zijn vele signaalstoffen in de hersenen. Dopamine speelt een belangrijke rol in de netwerken van de hersenen die het bewegen aansturen. Door een tekort aan dopamine ontstaan stijfheid, traagheid en trillen.
Met de volgende medicijnen kan het dopaminetekort verminderd worden en dus het bewegen verbeterd worden:
- Levodopa: levodopa/carbidopa (merknaam Sinemet) of levodopa/benserazide (Madopar)
- Dopamine agonisten: pramipexol (Sifrol, Glepark, Mirapexin, Oprymea), ropinirol (Requip, Adartrel) of rotigotine (Neupro)
- COMT-remmers: entacapon (Comtan, Comtess; Stalevo en Corbilta zijn combinaties van levodopa/carbidopa en entacapon) of opicapone (Ongentys)
- MAO-B-remmers: rasagiline (Azilect), selegiline (Eldepryl) of safinamide (Xadago)
- Amantadine (Symmetrel)
Deze medicijnen hebben elk hun voor- en nadelen. Ze worden als tabletten of capsules geslikt. Bij mensen met een gevorderde ziekte wordt soms gekozen voor continue toediening van medicatie via een pomp:
- Levodopa/carbidopa via een slangetje naar de dunne darm (Duodopa)
- Apomorfine via een slangetje naar het onderhuidse weefsel (APO-go of Dacepton)
In de loop van de jaren kunnen er OFF-momenten ontstaan. Dat zijn momenten waarop de medicatie niet werkt, alsof iemand vergeten is zijn medicijn in te nemen. Het wordt veroorzaakt doordat mensen met de ziekte in de loop van de jaren minder dopamine in de hersenen kunnen vasthouden. Het is te vergelijken met benzine in een auto. Dopamine is de benzine die een paar keer per dag getankt (geslikt) moet worden. Doordat de tankinhoud in de loop van de jaren steeds kleiner wordt, kunnen mensen onverwachts met een lege tank komen te staan. Met aanpassing van de medicatie is dit vaak op te lossen, maar als dat minder goed lukt, dan kan er gekozen worden voor continue toediening via een pomp. Dat is ook het moment om een andere behandeling te overwegen:
- Diepe hersenstimulatie (DBS, deep brain stimulation)
Het effect van deze behandeling is hetzelfde als van continue toediening van medicijnen met een pomp. Het werkt echter op een andere manier. Bij mensen met de ziekte van Parkinson zorgt het uitzetten van een schakelstation in de hersenen (de STN, oftewel de nucleus subthalamicus) tot verbetering van het bewegen. Dat gebeurt bij diepe hersenstimulatie: de stimulator verstoort de normale werking van het schakelstation waardoor deze “buiten bedrijf” wordt gesteld. Het gevolg is dat mensen met de ziekte van Parkinson minder dopamine nodig hebben en dus ook minder vaak een OFF-moment (een lege tank) hebben.
Naast dit alles is het ook van groot belang om in beweging te blijven. De beweegrichtlijnen van de Gezondheidsraad (minimaal 2,5 uur per week matig intensief bewegen) gelden zeker ook voor mensen met de ziekte van Parkinson. Begeleiding door een fysio- of oefentherapeut is vaak erg nuttig. Bij spraak- en slikstoornissen is behandeling door een logopedist zinvol. Adressen van therapeuten in de buurt zijn te vinden op de website van ParkinsonNet: www.parkinsonnet.nl.
Bij de ziekte van Parkinson zijn er ook vaak andere klachten dan moeizaam bewegen. Stressklachten, slaapstoornissen en obstipatie zijn al genoemd. Voor een deel van deze klachten kan psychologische behandeling erg zinvol zijn. Voor vrijwel al deze verschijnselen is ook medicatie beschikbaar.
Heeft u nog vragen? Stel ze aan uw neuroloog!
De behandeling wordt vergoed vanuit uw basisverzekering. Lees hier meer over vergoedingen.
Contact